Meer verandering kan niet

In 1990, bij de hereniging van Duitsland, waren Friedrich Hoppe en zijn zonen vastbesloten om actief mee te werken aan de opbouw van de vrije en sociale markteconomie in het oosten van Duitsland. Na verkenningen, gesprekken ter plaatse en vervolgens helaas zeer moeizame onderhandelingen met de Treuhandanstalt (THA) werd op 1 juli 1991 in Crottendorf een voormalig Oost-Duits bedrijf voor de productie van beslag dat onder het beheer van de THA stond, overgenomen. Met alle toenmalige 98 werknemers, 18 van hen in “gedeeltelijke werkloosheid nul”! Parallel eraan werd een nieuwe vestiging gebouwd in het nog maar net ontstane industriegebied, dat al in 1993 werd geopend. Toen waren er al 252 medewerkers die er deurbeslag en raamgrepen produceerden. Vanaf het begin ging het om een fabriek met volledige toegevoegde waarde, dus niet om een “verlengde werkbank”, zoals vele ondernemingen uit West-Duitsland in deze periode uit pure kostenoverwegingen in het oosten creëerden.

Het begon met de productie van aluminium beslag, wat de volgende twee decennia de kerncompetentie van het bedrijf bleef. Maar er werd intussen ook beslag van messing gemaakt, soms werden in andere vestigingen geproduceerde producten voor de bouw- en doe-het-zelfzaken hiervandaan geleverd. En ook de montage voor kleine en zeer kleine opdrachten behoorde tot de werkzaamheden die hier werden verricht. In het takenpakket van de vestiging met een productieoppervlak van 31.500 m², die al sinds 1997 continu meer dan 500 medewerkers heeft, zijn er dus steeds weer ingrijpende veranderingen geweest waarbij de medewerkers zich zeer goed hebben bewezen. Maar wat er na 2012 gebeurde, betekende een volledig nieuwe dimensie van transformatie.

Machines en installaties werden “in vol bedrijf” naar andere vestigingen verplaatst. Een belangrijk keerpunt vormde daarbij de ontmanteling van het anodiseer- en afvalwatersysteem, niet alleen productietechnisch, maar ook psychologisch, zoals steeds weer uit de verhalen van de medewerkers klinkt. Daar kwamen dan weer nieuwe montagewerkzaamheden uit de andere vestigingen voor terug. Er werd een nieuw opslag- en transportsysteem gepland. In 2015 begonnen er grootscheepse bouwwerkzaamheden als voorwaarde voor het nieuwe gebruiksconcept. In dit verband is Thomas Krüger, lid van het directieteam en vanaf het begin projectleider, bijzonder onder de indruk van het feit dat er drie doorbraken door de 50 cm dikke plafonds nodig waren voor de “vijzels” De gaten werden met manshoge zaagbladen in het gewapend beton gezaagd! Er werd een hoog bedrag van enkele miljoenen euro's in montage- en opslagtechnologie geïnvesteerd. Er vonden meer verplaatsingen tussen de vestigingen plaats. Er was een vertraging in de werkzaamheden vanaf november 2016. De door professionals aanbevolen manier om tegelijkertijd nieuwe bedrijfssoftware en een magazijnbeheersysteem in te voeren was niet succesvol. Er was een fundamenteel nieuw personeel, organisatorisch en GV-technisch concept nodig. Hoewel de implementatie van de planning daardoor langer heeft geduurd en duurder werd dan gepland – vandaag kan de “nieuwe” vestiging met vertrouwen naar de toekomst kijken. Er worden ongeveer 35.000 kant-en-klare productvarianten gemonteerd. Het opslag- en transportsysteem is sinds maart in bedrijf en bevindt zich momenteel in de optimalisatiefase. Het interne transporttraject is langer dan 1 km, de meer dan 40 autonome transportrobots vervoeren de orders op de verschillende niveaus, die met hefstations zijn verbonden. Naast de montage van de kleine en zeer kleine series en de logistiek worden er in de vestiging nog halffabricaten van staal en zink vervaardigd – er is dus nog steeds een kleine productie aanwezig, maar als geheel is het bedrijf waarin momenteel (stand 1 augustus 2017) 638 medewerkers werkzaam zijn, volledig anders geworden. Aan het einde van het jaar zullen de laatste verplaatsingen waarschijnlijk afgerond zijn. De betekenis van de vestiging voor de hele HOPPE-Groep is nu al nog belangrijker dan vroeger.